Ξαναβλέποντας: Lone Star (Μοναχικό αστέρι)

Η τυχαία ανακάλυψη ενός σκελετού και του σήματος σερίφη που φέρει θα προξενήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις και θα φανερώσει καλά κρυμμένα μυστικά του παρελθόντος, σε μία μικρή αμερικανική πόλη που συνορεύει με το Μεξικό. Ίσως η καλύτερη ταινία του σπουδαίου John Sayles που, με πρόφαση το αστυνομικό μυστήριο και με επίκεντρο μία περιοχή όπου συμβιώνουν αγγλοσάξονες, μαύροι και μεξικανοί, παρουσιάζει και σχολιάζει μέσα στην πυκνή πλοκή του έργου πλείστα θέματα: για το ρατσισμό, για την εξουσία και την αστυνομική βία, για τους μετανάστες που περνάνε τα σύνορα για μια καλύτερη ζωή, κυρίως όμως για τις οικογενειακές σχέσεις. Ο πρωταγωνιστής Chris Cooper αναζητά την αλήθεια για το παρελθόν του πατέρα του (Matthew McConaughey) και του σαδιστή σερίφη που υποδύεται ο Kris Kristofferson, ο Joe Morton επιστρέφει ως συνταγματάρχης στην περιοχή όπου ζει ο πατέρας του, οποίος είχε παρατήσει αυτόν και τη μητέρα του, ο γιος του Μόρτον που δε θέλει να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα όπως ο πατέρας του, η Elisabeth Pena που συναντιέται ξανά με τον Cooper 15 χρόνια μετά το σχολείο και κόντρα στις επιθυμίες των γονιών τους. Οι αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα θα λέγαμε ότι παρουσιάζεται στο Lone Star. Το παρελθόν συναντιέται με το παρόν με περίτεχνο μοντάζ, και η επιτυχία της ταινίας έγκειται στο ότι αγγίζει ανθρώπινες, ευαίσθητες χορδές. Η αλήθεια στο τέλος, όσο και αν πονάει, θα φέρει τη λύτρωση σε όλους τους εμπλεκόμενους.