Motherless Brooklyn

Μία ιστορία με φόντο τη δεκαετία του '50, που μπλέκει απλούς, καθημερινούς ανθρώπους με άτομα της πολιτικής εξουσίας, που ανακαλύπτουν ότι έχουν (κι αυτοί, όπως όλοι) μυστικά, διαπλεκόμενες σχέσεις με τον υπόκοσμο και άλλα άτομα από νυχτερινά κέντρα, διαφυλετικές σχέσεις (σε μια δύσκολη εποχή για τις ΗΠΑ). Στο κέντρο όλων αυτών υπάρχει ένα καλά κρυμμένο οικογενειακό μυστικό. Για κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί με το νουάρ και τα παλπ μυθιστορήματα (κυρίως Ρέιμοντ Τσάντλερ, Ντάσιελ Χάμετ, Τζέιμς Κέιν και πιο προσφάτως με Τζέιμς Έλροι) θα βρει αρκετά ενδιάφερουσα το Motherless Brooklyn. Εγώ από την άλλη είδα όλα αυτά τα κλισέ του είδους και δεν ξετρελάθηκα. Ωραία αναπαράσταση της εποχής, καλές ερμηνείες, ειδικά ο Νόρτον που ήθελε καιρό τώρα μάλλον να πρωταγωνιστήσει σε ρόλο που να έχει και κάποιο έξτρα χαρακτηριστικό (σύνδρομο Τουρέτ). Αλλά, θα χρειαστεί να διαβάσω το βραβευμένο βιβλίο του Jonathan Lethem που πρωτοκυκλοφόρησε το 1999, για να συγκρίνω τι έμεινε μέσα, τι έξω από το έργο, ένα βιβλίο του οποίου τα δικαιώματα είχε αγοράσει ο Νόρτον από το '99, αλλά κατάφερε να γυρίσει την ταινία μόλις πέρυσι.

Mississippi Burning (Ο Μισισιπής καίγεται)

Σκληρή, αντιρατσιστική ταινία του Άλαν Πάρκερ, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα της δεκαετίας του '60 που έλαβαν χώρα (πού αλλού;) στο αμερικανικό νότο. Με την τεστοστερόνη όλων των πρωταγωνιστών στο φουλ, οι Hackman και Dafoe σαν αστυνομικοί του FBI προσπαθούν να εντοπίσουν τρεις νεαρούς (δύο μαύρους-έναν λευκό) που εξαφανίστηκαν. Στην αρχή δουλεύουν με τις επαγγελματικές μεθόδους του νεαρού Νταφό, αλλά επειδή δεν μπορούν να σπάσουν την "ομερτά", θα απαιτηθούν οι όχι και τόσο επαγγελματικές μέθοδοι του Χάκμαν. Σε δεύτερο ρόλο η νεαρή Frances McDormand θα παίξει ένα καταλυτικό ρόλο στην υπόθεση.

Ο Μισισιπής καίγεται του 1988 και τα πρόσφατα γεγονότα (με τη δολοφονία του George Floyd) καταδικνύει δυστυχώς ότι έχουν αλλάξει πολύ λίγα πράγματα στην Αμερική όλα αυτά χρόνια. Παρόλο την εκλογή του Ομπάμα, παρόλο το πόσο προοδευτικοί δείχνουν ότι είναι, ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία φαίνεται ότι είναι πολύ βαθιά ριζωμένα μέσα στο DNA αυτής της χώρας και δεν αλλάζουν εύκολα τα πράματα. Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς.