Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!

Παρασκευή 3 Απριλίου 2020

Suicide Kings (Συμφωνία με το διάβολο)

Να κάνεις συμφωνία με το διάβολο, αρκεί να μην τον προδώσεις.

Ο Christopher Walken υποδύεται έναν γνωστό μαφιόζο της περιοχής. Κάτι πλουσιόπαιδα (νεαροί φοιτητές) τον απαγάγουν για να τους βοηθήσει να βρούνε την αδελφή του ενός, που έχει μόλις απαχθεί από κάποιους άσχετους: να τους δώσει τα λύτρα που χρειάζονται και με τις γνωριμίες του να τους βοηθήσει να τη βρούνε. Φυσικά, θα υπάρξουν οι ανατροπές που θα φέρουν τα πάνω-κάτω και θα φέρουν την ομάδα των φοιτητών στα όρια της διάλυσης.

Την περισσότερη ώρα του έργου, ο Walken είναι δεμένος σε μια καρέκλα αλλά και πάλι αυτό από μόνο του αρκεί για να είναι απειλητικός για τους νεαρούς και απολαυστικός για εμάς τους θεατές. Ο Dennis Leary, γνωστός μας ήδη από την εποχή του MTV, υποδύεται το βοηθό του και όλοι του οι διάλογοι ήταν αυτοσχεδιασμοί. Οι φάτσες των νεαρών φοιτητών είναι γνωστές και τους έχουμε ξαναδεί σε άλλα έργα (ή σειρές) με τον Johnny Galecki να είναι ο πιο διάσημος τελικά από τη συμμετοχή του στο The Big Bang Theory. Η ταινία Suicide Kings του Peter O'Fallon έχει μία μικρή θεατρικότητα, ελάχιστη δράση, διαλόγους και κάποιους χαρακτήρες βγαλμένους από τον κόσμο του Ταραντίνο, αλλά κυρίως κερδίζει το ενδιαφέρον από τον καθιστό και ακίνητο Γουόλκεν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: