Καθηγητής θεάτρου (David Niven) "αναβαθμίζεται", παίρνει τη θέση ενός από τους 7 μεγάλους κριτικούς θεατρικών παραγωγών στη Νέα Υόρκη. Αυτό θα έχει σαν επακόλουθο να κρέμονται γνωστοί και άγνωστοι από την πένα του, να αναγκαστεί να κρίνει άσχημα φίλους, να γίνει διάσημος με όλα τα συνεπακόλουθα. Η σύζυγος (Doris Day) θα επωμιστεί αυτές τις αλλαγές και θα στηρίξει το σύζυγο της. Η διασημότητα θα τους βάλει σε μεγάλα σαλόνια, θα αλλάξει τον τρόπο ζωή τους και θα τους φέρει αντιμέτωπους με τα όνειρα τους και αντιμέτωποι με το δίλημμα αν θα επιλέξουν τελικά μια ζωή στα προάστια ή μια "μεγάλη" ζωή στην πόλη. Βασίστηκε στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της ζωής της Jean Kerr με το σύζυγο της Walter Kerr, πασίγνωστο θεατρικό κριτικό της εποχής. Το Please Don't Eat the Daisies έχει την Doris Day σε πρώτο πλάνο, η οποία σηκώνει την ταινία στις πλάτες της. Στο σύνολο της, είναι μια χαριτωμένη οικογενειακή κομεντί, με καλή σκιαγράφιση χαρακτήρων των δύο πρωταγωνιστών, με το δραματικό στοιχείο να μην "βαραίνει" το έργο.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020
Please Don't Eat the Daisies (Μην τρως τις μαργαρίτες)
Τάδε έφη zisis at 13:51
Labels: 1960, David Niven, Doris Day
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου