Ο Luis Bunuel έχει ασχοληθεί με ιερά και όσια σε διάφορα έργα, αλλά με τον Γαλαξία τα ισοπεδώνει όλα! Σε πρώτο επίπεδο παρακολουθούμε το οδοιπορικό των δύο πρωταγωνιστών που ξεκινούν με τα πόδια από το Παρίσι για να προσκυνήσουν τον Απόστολο Ιάκωβο (St. James ή Santiago) της Κομποστέλα στην Ισπανία. Κοινώς, να κάνουν τη διαδρομή ενός από τα πιο φημισμένα προσκυνήματα της Δυτ. Ευρώπης. Καθ' οδόν θα συναντήσουν πλήθος ανθρώπων και θα ζήσουν από πρώτο χέρι τη χριστιανική φιλανθρωπία (φιλοξενία, ελεημοσύνη), ή μη, κάποιων ανθρώπων. Θα βρεθούν επίσης μάρτυρες σε αμέτρητες σουρρεαλιστικές καταστάσεις με: δογματικούς, φανατικούς, αιρετικούς, άθεους, σκεπτικιστές και άπιστους, δηλαδή με όλες σχεδόν τις περιπτώσεις. Και ταυτόχρονα με το ταξίδι τους στο χώρο, ο Μπουνιουέλ θα κάνει ένα ταξίδι και στο χρόνο με εμβόλιμες σκηνές από ιστορικά (ή όχι και τόσο) γεγονότα. Σημειώστε ότι όλα όσα ακούγονται στο έργο είναι παρμένα από αληθινά κείμενα. Στο τέλος, αφού ο σκηνοθέτης θα έχει παραθέσει όλες τις απόψεις για τον χριστιανισμό και κυρίως την καθολική εκκλησία, θα αφήσει το θεατή μόνο του να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012
The Left Hand of God
Προτελευταία ταινία του μεγάλου Μπόγκι, η οποία δυστυχώς είναι μια μέτρια περιπέτεια τοποθετημένη στην καρδιά της Κίνας. Το The Left Hand of God είναι μια αδύναμη σκηνοθετική στιγμή για τον Edward Dmytryk. Διασώζεται κυρίως χάρη: στον μυστήριο ρόλο που υποδύεται ο Χάμφρεϊ (ιερέας με πιστόλι στον κόρφο του!), στην πανέμορφη Gene Tierney και στη μικρή εμφάνιση του Lee J. Cobb ως κινέζος(!) παραστρατιωτικός στρατηγός.
Σε κάποια ορεινή ιεραποστολή, στην εξωτική Κίνα, θα εμφανιστεί ο Μπόγκαρτ ως ο νέος ιερέας. Θα καταφέρει να βάλει σε τάξη τα πράματα, να εντυπωσιάσει τους ντόπιους, να τους πείσει να ακούνε τις οδηγίες του Ευρωπαίου γιατρού και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα, όλα αυτά περισσότερο με την πυγμή του και τον τσαμπουκά και λιγότερο με το λόγο του Θεού. Και φυσικά θα βάλει στο μάτι την όμορφη νοσοκόμα που υποδύεται η Tierney. Έχει όμως και ένα μυστικό που θα αποκαλυφθεί μετά τα 2/3 του έργου.
Σε κάποια ορεινή ιεραποστολή, στην εξωτική Κίνα, θα εμφανιστεί ο Μπόγκαρτ ως ο νέος ιερέας. Θα καταφέρει να βάλει σε τάξη τα πράματα, να εντυπωσιάσει τους ντόπιους, να τους πείσει να ακούνε τις οδηγίες του Ευρωπαίου γιατρού και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα, όλα αυτά περισσότερο με την πυγμή του και τον τσαμπουκά και λιγότερο με το λόγο του Θεού. Και φυσικά θα βάλει στο μάτι την όμορφη νοσοκόμα που υποδύεται η Tierney. Έχει όμως και ένα μυστικό που θα αποκαλυφθεί μετά τα 2/3 του έργου.
Τάδε έφη zisis at 22:11 0 γνώμες
Labels: 1955, Edward Dmytryk, Gene Tierney, Humphrey Bogart, Lee J. Cobb
Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012
Magic Town (Πόλη δίχως προσωπείο)
Ο James Stewart βρήκε την μικρή αμερικανική πόλη που τα δημογραφικά στοιχεία της, τα αποτελέσματα των εκλογών και οι απόψεις τους ταιριάζουν αναλογικά με το σύνολο των ΗΠΑ. Κοινώς, ανακάλυψε τον τρόπο να κάνει εύκολα και γρήγορα γκάλοπ που το αποτέλεσμα θα αποτυπώνει το σύνολο της χώρας. Έτσι μετακομίζει σ'αυτή την Magic Town του τίτλου, υποδύεται τον ασφαλιστή και βγάζει γκάλοπ χωρίς να το ξέρει κανένας. Μόνο που, σιγά-σιγά, θα αρχίσει να γίνεται μέλος της μικρής κοινωνίας, θα συμμετέχει στα κοινά, θα προπονεί την σχολική ομάδα μπάσκετ και θα ερωτευτεί την δημοσιογράφο Jane Wyman. Και όπως αντιλαμβάνεστε, όταν η αλήθεια για το ποιόν του Stewart βγει στη φόρα, όλα θα αλλάξουν. Σ'αυτό το σημείο, ο σκηνοθέτης William Wellman παρουσιάζει πανέξυπνα την αμερικανική τρέλα σε ευθεία αναλογία με την τρέλα για αναζήτηση χρυσού, όπως συνέβη πριν 80-100 χρόνια δηλαδή. Χαριτωμένο εργάκι, με αρκετά ηθικοπλαστικά μηνύματα παλαιότερης κοπής, ένα έργο για όλη την οικογένεια.
Τάδε έφη zisis at 10:10 0 γνώμες
Labels: 1947, James Stewart, Jane Wyman, William Wellman
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012
Androcles and the Lion (Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι)
Πολύ περίεργο που αυτή η διάσημη ταινία με τον εξίσου πασίγνωστο τίτλο δεν παίζει στην TV την εβδομάδα του Πάσχα. Τόσες και τόσες ταινίες/χλαμύδα, αυτή με το αλτρουιστικό πνεύμα και τα χριστιανικά μηνύματα πώς τους ξέφυγε; Ίσως φταίει το γεγονός ότι είναι ασπρόμαυρη! Οι υπεύθυνοι θα νομίζουν ότι ο κόσμος προτιμάει μάλλον τα τεχνικόλορ υπερθεάματα. Ή ίσως η πιο ελαφριά και σατιρική διάθεση του έργου (από το θεατρικό του Bernard Shaw) δε συνάδει με το κατανυκτικό πνεύμα του Πάσχα. Επειδή τέτοιο είναι το ύφος της ταινίας. Το βαλς στο τέλος του έργου αρκεί για να ισοπεδώσει κάθε σοβαροφάνεια! Ο χριστιανός Ανδροκλής θα σώσει το λιοντάρι από τον πόνο του, θα γίνουν φίλοι, μετά θα τον συλλάβουν και θα τον οδηγήσουν στη Ρώμη για να κατασπαραχθεί στην αρένα του Κολοσσαίου. Και το μεγαλύτερο κομμάτι του έργου είναι η διαδρομή προς τη Ρώμη μαζί με άλλους χριστιανούς. Και σ'αυτό το κομμάτι παρατηρούμε τρεις διαφορετικούς «εκπροσώπους» της νέας θρησκείας (τον Ανδροκλή, την Τζιν Σίμμονς και τον γεροδεμένο αγαθό γίγαντα) συν ενός Ρωμαίου που αμφιταλαντεύεται μεταξύ παλιάς και νέας θρησκείας.
Η επιτυχία, πάντως, του Androcles and the Lion το 1952 ένωσε το πρωταγωνιστικό ζευγάρι και σε άλλες τρεις ταινίες -οι δύο παρόμοιας θεματολογίας- τις επόμενες χρονιές: στο Χιτώνα, στον Αιγύπτιο και στο ρομαντικό Affair with a Stranger. Αυτή ήταν η πρώτη αμερικανική ταινία της γλυκύτατης Τζιν Σίμονς και το εισιτήριό της για το πέρασμα στο Χόλιγουντ.
Η επιτυχία, πάντως, του Androcles and the Lion το 1952 ένωσε το πρωταγωνιστικό ζευγάρι και σε άλλες τρεις ταινίες -οι δύο παρόμοιας θεματολογίας- τις επόμενες χρονιές: στο Χιτώνα, στον Αιγύπτιο και στο ρομαντικό Affair with a Stranger. Αυτή ήταν η πρώτη αμερικανική ταινία της γλυκύτατης Τζιν Σίμονς και το εισιτήριό της για το πέρασμα στο Χόλιγουντ.
Τάδε έφη zisis at 09:57 0 γνώμες
Labels: 1952, Elsa Lanchester, Jean Simmons, Victor Mature
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)