Μοντέρνα ταινία φαντασίας, η οποία «με κέρδισε», κατ' αρχάς, επειδή δεν στηριζόταν σε σκηνικά και εφέ. Προσθέστε και το πάντα γοητευτικό στοιχείο του «πεπρωμένο φυγείν αδύνατο», τη σύγκρουση του «τι θέλω» με το «τι πρέπει», βάλτε στο μείγμα μια δόση ρομάντζου και έχετε ένα ευπρόσωπο εργάκι. Κατά δεύτερο λόγο, όμως, το The Adjustment Bureau δεν θα μείνει στην ιστορία επειδή οι βαθύτερες αναλύσεις του είναι αρκετά... παιδικές. Στα χέρια ενός Alex Proyas, π.χ., θα μπορούσε ίσως να πάρει μια πιο σκοτεινή τροπή, αλλά τότε μπορεί να λέγαμε ότι μοιάζει αρκετά με το Dark City. Τελευταία, όλο και περισσότερο αποδεικνύεται ότι οι σεναριογράφοι έχουν ξεμείνει από ιδέες και οι σκηνοθέτες από έμπνευση. Οι κινηματογραφικές μεταφορές των (ανεξάντλητων;) ιστοριών του Philip Dick φαίνεται ότι δεν έχουν (και δεν θα έχουν) τελειωμό. Δείτε το ως έχει: ένα απλό, αγνό θρίλερ φαντασίας.
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Τρίτη 16 Αυγούστου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου