Απλά, γίνεται της... Κορέας! Η ταινία ξεκινάει ως θρίλερ με σπλάτερ πινελιές, συνεχίζει με τρελή καταδίωξη, πιάνουμε το δολοφόνο μάνι-μάνι, οι αστυνομικοί δεν παίρνουν χαμπάρι, ο πρωταγωνιστής-νταβατζής που το παίζει ντετέκτιβ πιστεύει άλλα αντ' άλλων, η παράπλευρη ιστορία του δημάρχου που «γιαουρτώθηκε» με κόπρανα παίρνει σβάρνα και την έρευνα, κάνουμε μια κοιλιά στη μέση καθώς το γυρνάμε ολίγον τι στο μελό, ο πρωταγωνιστής μας αρχίζει να συγκινείται, αρχίζει να βλέπει τα πράματα πιο καθαρά και με δικιά του έρευνα προσπαθεί να φτάσει στη λύση της υπόθεσης. Θα αργήσει ολόγιν τι, καθώς στο τέλος θα επιστρέψουμε στα αίματα για να μην αφήσουμε τίποτα μισοτελειωμένο, και οι θεατές θα μείνουν με ένα σφύξιμο στο στομάχι και θα βρίζουν το σκηνοθέτη (με την καλή έννοια). Αυτό ήταν το The Chaser!
Ψάχνοντας (δηλαδή βλέποντας) όχι και τόσο γνωστές ταινίες (κυρίως παλιές). Και ευκαιρία να θυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) κάποιες κλασικές!
Κυριακή 17 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου