Μία αμερικανική παραγωγή του 1979 που ήθελε να καταγράψει τη βία των εφήβων. Παρόμοια συμβάντα και παρόμοια θεματολογία παρατηρείται ήδη από τη δεκαετία του ’50 και του ’60, συνεχίστηκε μέσα στα 70s και κατέληξε στις μέρες να φθάσουμε σε περιστατικά τύπου Columbine. Εδώ στο Over the Edge ο σκηνοθέτης Jonathan Kaplan (που θυμόμαστε μόνο στο Κατηγορούμενοι με τη Τζόντι Φόστερ) επικεντρώνεται και παρουσιάζει τα αδιέξοδα των εφήβων που ζούνε σε νεόπλουτα προάστια με κυριότερο σημείο αναφοράς το ακόλουθο: δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των γονιών και των παιδιών τους. Οι πρώτοι επιζητούν την οικονομική επιτυχία αδιαφορώντας για τα παιδιά τους και οι δεύτεροι αναζητούν την ελευθερία να κάνουν ό,τι θέλουν. Η επιλογή για τις αποφάσεις της ζωής τους να είναι δική τους.
Τελικά, μήπως αυτό είναι το τίμημα της επίτευξης του αμερικανικού ονείρου; Όπου ο στόχος είναι το χρήμα και μόνο, θα υπάρχει κατάπτωση αξιών και αποξένωση μέσα στην οικογένεια;
Ενδιαφέρον για να κάνεις τις κοινωνικές συγκρίσεις του τότε και του τώρα, αρκετά παλιομοδίτικο το εργάκι, θα το έλεγες και καλτ, η πρώτη εμφάνιση στο πανί του έφηβου Matt Dillon.
Τελικά, μήπως αυτό είναι το τίμημα της επίτευξης του αμερικανικού ονείρου; Όπου ο στόχος είναι το χρήμα και μόνο, θα υπάρχει κατάπτωση αξιών και αποξένωση μέσα στην οικογένεια;
Ενδιαφέρον για να κάνεις τις κοινωνικές συγκρίσεις του τότε και του τώρα, αρκετά παλιομοδίτικο το εργάκι, θα το έλεγες και καλτ, η πρώτη εμφάνιση στο πανί του έφηβου Matt Dillon.