Όχι και τόσο γνωστές ταινίες βασισμένες στις νουβέλες του Stephen King. Ή, καλύτερα, ταινίες που δεν είχα δει μέχρι πρόσφατα. Δεν μιλάμε βέβαια για την Κάρι του ΝτεΠάλμα, τη Λάμψη του Κιούμπρικ, Στάσου πλάι μου, Μίζερι, Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουρθ, ούτε για τα πιο πρόσφατα The Mist, 1408, Dreamcatcher (μπλιαχ!), Secret Window με Τζόνι Ντεπ και Καρδιές στην Ατλαντίδα αλλά ούτε για τις γνωστές τηλεταινίες όπως το Αυτό και το Κοράκι (στο πρωτότυπο "The Stand"), που είχαν παίξει μια φορά και έναν καιρό στο Μέγκα.
→ Cujo (Κούτζο, το βρωμόσκυλο - 1983)
Η σεκάνς της παγιδευμένης στο αμάξι πρωταγωνίστριας που έχει να αντιμετωπίσει το λυσσασμένο Κούτζο είναι αρκούντως... θριλερική. Επίσης, όσοι φοβούνται τα σκυλιά δεν θα καλοπεράσουν. Καλούτσικο για την εποχή του, όχι και τόσο σπουδαίο 28 χρόνια μετά.
→ The Dead Zone (1983)
Ο Christopher Walken παίζει για την πλάκα του τον τύπο που βλέπει το μέλλον με το άγγιγμα και θα προσπαθήσει να τα βάλει με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Martin Sheen, στο πιο mainstream ίσως έργο του David Cronenberg, αλλά και μια από τις πιο καλές μεταφορές βιβλίου του Κινγκ.
→ Cristine (Κριστίν) (1983)
Και ο John Carpenter ασχολήθηκε με βιβλίο του Κινγκ και συγκεκριμένα με το στοιχειωμένο(;) αυτοκίνητο Plymouth Fury του '58 που ονομαζόταν Κριστίν και του άρεσε να σκοτώνει κόσμο. Κάτι σαν τον Χέρμπι, αλλά με διαφορετικά γούστα. Κι αυτή είναι από τις πιο καλές μεταφορές (τρίτη ταινία μέσα στη χρονιά του '83), με τον Κάρπεντερ να αναλαμβάνει και τη μουσική της ταινίας, όπως συνήθιζε να κάνει.
→ Silver Bullet (Ασημένια σφαίρα) (1985)
Αυτή μάλλον είναι η χειρότερη ταινία βασισμένη σε έργο του Κινγκ, με λυκανθρωπικό θέμα και πρωταγωνιστή τον Gary Busey! Η παραγωγή του Dino De Laurentis δεν έφτασε για να σώσει την ταινία.
→ Maximum Overdrive (1986)
Το πρώτο και τελευταίο έργο που σκηνοθέτησε ο Κινγκ και είναι, μάλλον, η χειρότερη ταινία του (μαζί με το προαναφερθέν). Μόνο το soundtrack των AC/DC είναι αυτό που σου μένει. Αν και όταν το είχα δει σε μικρή ηλικία, είχα τρομάξει αρκετά! Βασίστηκε στο μικρό διηγηματάκι "Trucks".
→ Pet Semetary (1989)
Τα περισσότερα έργα του Κινγκ άρχισαν να γυρίζονται από β' διαλογής παραγωγές. Μία από αυτές που ξεχωρίζουν είναι το Pet Semetary, λόγω του κατάμαυρου, απαισιόδοξου τέλους. Οι τίτλοι πέφτουν με το ομότιτλο τραγούδι των Ramones, που γράψανε ειδικά για την ταινία! Από τις πιο μεγάλες εμπορικές επιτυχίες του συγγραφέα.
→ Sleepwalkers (1992)
Και ένα έργο που δεν βασίστηκε σε βιβλίο του Κινγκ, αλλά αποτέλεσε πρωτότυπο σενάριο του συγγραφέα. Την εποχή που το πρωτοείδα, θεώρησα ότι είχε κάποιο ενδιαφέρον. Το γενικό στόρι: μάνα και γιος που διψάνε για αίμα παρθένας και μεταμορφώνονται σε κάτι σαν αιλουροειδή ανθρωπόμορφα, αλλά έχουν ως αχίλλειο φτέρνα τις... γάτες, προσπαθούν να επιβιώσουν ινκόγκνιτο σε μια μικρή αμερικανική κωμόπολη! Προσθέτουμε στοιχεία τηλεκίνησης, λοιπών μαγικών και έχουμε τελικά αυτή τη μπαρουφάρα που πήγε και σχετικά καλά στο box-office το 1992, όταν πρωτο-κυκλοφόρησε.
→ The Dark Half (Το σκοτεινό εγώ) (1993)
Από τις ελάχιστες αναλαμπές της καριέρας του Timothy Hutton στο διπλό ρόλο του συγγραφέα που έχει να αντιμετωπίσει το σχιζοφρενικό alter-ego του: το ψευδώνυμό του(!) έρχεται στη ζωή και θέλει να πάρει εκδίκηση. Στοιχεία μετα-μοντερνισμού που το κάνουν ενδιαφέρον. Με την υπογραφή του George Romero.
→ Needful Things (Χρήσιμα αντικείμενα) (1993)
Από τις μεγάλες παραγωγές των έργων του συγγραφέα, η ταινία παραγωγής 1993 έχει πλουσιότατο καστ (Ed Harris, Bonnie Bedelia, Max von Sydow, Amanda Plummer, J.T. Walsh μεταξύ άλλων), ενδιαφέρον στόρι, αλλά ο άσημος γιος του Charlton Heston ως σκηνοθέτης δεν καταφέρνει να απογειώσει την ταινία. Για τους φίλους του είδους, πάντως, δεν είναι και άσχημη.
→ Apt Pupil (1998)
Μετά την ανεξάρτητη επιτυχία των "Συνήθων Υπόπτων", ο Bryan Singer έπρεπε ακόμα να αποδείξει στα χολιγουντιανά στούντιο ότι μπορεί να σκηνοθετεί έργα για να αναλάβει αργότερα την κινηματογραφική μεταφορά των X-Men! Το "Apt Pupil" του 1998, βασισμένο στην ομότιτλη νουβέλα, δείχνει σε σημεία τις ικανότητες του σκηνοθέτη και διασώζεται χάρη στην πληθωρική ερμηνεία του 57χρονου τότε Ian McKellen που υποδύεται τον 75χρονο ναζιστή, ο οποίος ζει με άλλο όνομα σε μια μικρή κωμόπολη των ΗΠΑ και μπλέκει σε περίεργες περιπέτειες και παιχνίδια εξουσίας και εξάρτησης με ένα γειτονόπουλο που τον αναγνωρίζει.
→ Riding the Bullet (2004)
Μια ιστορία για το πώς να μην ξανακάνεις ώτο-στοπ! Μέσα από αυτήν, θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ακόμα ως ηθοποιός ο κος David Arquette. Και δεν παίζει στο Scream!
→ Desperation (2006)
Ο ρόλος του παρανοϊκού σερίφη είναι ό,τι πρέπει για τον Ron Perlman, αλλά συνολικά η τηλεταινία που σκηνοθέτησε ο (σχεδόν μόνιμος σκηνοθέτης/διεκπεραιωτής του Κινγκ) Mick Garris απέχει πολύ από το να θεωρηθεί έστω και καλή. Ούτε η συμμετοχή του παλαίμαχου Tom Skerritt διασώζει την κατάσταση. Καμιά φορά, η φαντασία του συγγραφέα καλύτερα να μένει στο χαρτί.
→ Dolan's Cadillac (2009)
Ο Wes Bentley (ο μικρός από το American Beauty με την κάμερα) προσπαθεί να βρει τον τρόπο να πάρει εκδίκηση για το θάνατο της γυναίκας του, για τον οποίο ευθύνεται ο μεγαλο-μαφιόζος Ντόλαν (ο ξεπεσμένος πλέον Christian Slater), που δεν μπορεί να τον αγγίξει κανείς. Θα βρει τον τρόπο τελικά στη μέση της ερήμου, με τη βοήθεια των έργων οδοποιίας και την... κάντιλακ του Ντόλαν! Βασισμένη στο ομότιτλο διηγηματάκι, η ταινία σε κρατάει σε αγωνία, αλλά κι αυτή ξεχνιέται γρήγορα.
Από τις πιο γνωστές κωμωδίες της κλασικής εποχής του Χόλιγουντ είναι το His Girl Friday. Ο Howard Hawks πήρε το διάσημο θεατρικό "The Front Page", που είχε γυριστεί σε ταινία το 1931 (και ξανά το 1974), άλλαξε τους βασικούς ρόλους και αντί για δύο άνδρες έβαλε ένα προσφάτως χωρισμένο ζευγάρι οπότε όλες οι δημοσιογραφικές κόντρες των πρωταγωνιστών οδηγήθηκαν και σε πιο πιπεράτες κόντρες μεταξύ του πρώην ζευγαριού. Οι ατάκες πέφτουν σαν το χαλάζι, ο ρυθμός του έργου είναι φρενήρης, δεν καταλαβαίνεις πότε ξεκίνησε και πότε τελείωσε το έργο. Οι αντιδράσεις του Γκραντ σε συνδυασμό με τις γκριμάτσες του είναι το κερασάκι στην τούρτα. Και η χημεία, δε, του ζευγαριού είναι από τις καλύτερες που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη. Ίσως η καλύτερη screwball κωμωδία.
